Sporcu ve Sporcu Olmayan Bedensel Engelli Bireylerin Özgüven ve Sosyal İstenirlik Durumlarının Karşılaştırılması


Özet Görüntüleme: 255 / PDF İndirme: 191

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.7933191

Anahtar Kelimeler:

Bedensel engelliler, özgüven, sosyal istenirlik

Özet

Araştırmanın temel amacı sporcu ve sporcu olmayan bedensel engellilerin sosyal istenirlik düzeyleri ile özgüven düzeylerinin incelenmesidir. Temel amaç kapsamında bedensel engellilerin sosyal istenirlik düzeyleri ve özgüven düzeylerinin ne olduğu, kişisel özelliklere göre anlamlı farklarının olup olmadığı test edilmiştir. Son olarak bedensel engellilerin özgüven ve sosyal istenirlikleri arasındaki ilişki durumu incelenmiştir. Araştırma nicel yöntemle desenlenmiş olup ilişkisel tarama modelindedir. Bedensel Engelliler Spor Federasyonu’na bağlı sporcu olan ve olmayan 199 katılımcı araştırmada yer almıştır. Araştırmada ölçme aracı olarak Akın’ın (2010) “Sosyal İstenirlik Ölçeği” ile Akın’ın (2007) “Özgüven Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın birinci alt amacı için aritmetik ortalama, standart sapmalardan; ikinci alt amacı için parametrik testlerden; üçüncü alt amacı için korelasyon ve basit regresyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıların özgüven ve sosyal istenirlik düzeylerinin yüksek olduğu, sporcu olmayan erkek engellilerin kadın engellilere nispeten sosyal istenirliklerinin daha yüksek olduğu, sporcu olmayan engelli maaşı alanların maaş almayan engellilere nispeten sosyal istenirliklerinin daha yüksek olduğu, 15-19 yaş arasındaki bedensel engelli sporcuların daha ileriki yaş gruplarına nispeten sosyal istenirlik düzeyleri ve özgüven düzeyleri daha düşük olduğu görülmüştür. Yine büyükşehirde ve şehirde oturan sporcu olmayan bedensel engellilerin sosyal istenirlik düzeylerinin köyde oturanlara nispeten daha yüksek olduğu, sosyal faaliyetlere katılan sporcu olmayan bedensel engellilerin özgüven düzeylerinin sosyal faaliyetlere katılmayanlara nispeten daha yüksek olduğu sonuçları ortaya konmuştur. Araştırma sonucunda çözüm önerilerinde bulunulmuştur.

Referanslar

Akın, A., 2007. Özgüven ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2):10-25.

Akın, A., 2010. İki boyutlu sosyal istenirlik ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özelliklerinin araştırılması. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(3): 771-784.

Altun, B., 2010. Bedensel engellilerin sportif aktivitelere katılımının yaşam kalitesi üzerine etkisinin değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, s: 102, Ankara.

Arı Gurubu, 1996. Bedensel ve zihinsel özürlülerin sorunları için çağdaş çözümlere doğru ilk adım. Yayın No:2, 112-118.

Başbakanlık Özürlüler İdaresi Türkiye Özürlüler Araştırması Sonuçları. http://www.ozida. gov.tr/araştırma/proj eler/kamuoyu araştırması/öz temel gösterge.httm: Erişim tarihi: 09.10.2015.

Büyüköztürk, Ş., 2009. Sosyal bilimler için veri analizi El Kitabı. 10. Baskı Ankara, Pegem Akademi.

Duman, S., Baştuğ, G., Taşgın, Ö., Akandere, M., 2011. Bedensel engelli sporcularda kendine güven duygusu ile yaşam doyum düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1): 10-25.

Eripek, S., 1986. Özel gereksinimli çocukların normal sınıflara yerleştirilmesi “kaynaştırma”. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2): 65-72.

Ertürk, B., 2003. İşitme Engelli Çocukların Ailelerine Öneriler Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı Ankara.

Hassandra, M., Goudas, M., Chroni, S., 2003. Examining Factors Associated With Intrinsic Motivation in Physical Education, a Qualitative Approach, Psychology of Sportand Exercise, 211-223.

İşler, H., 2001. Beden eğitimi ve spor bilgileri el kitabı, Lazer Ofset, Niğde.

Oral, B., Kurtulmuş, M., Tösten, R., Elçiçek, Z., 2013. “Sur İlçesinde Yaşayan Engelli Bireylerin İhtiyaç Analizi Çalışması Projesi". Kalkınma Bakanlığı ve Karacadağ Kalkınma Ajansı Faaliyet Destek Programı TRC2-13/DFD2013 numaralı doğrudan faaliyet destek programı tarafından desteklenmiştir.

Özdinç, Ö., 2005. Çukurova Üniversitesi Öğrencilerinin Sporun ve Spora Katılımın Sosyalleşmeyle İlişkisi Üzerine Görüşleri. Spor Metre Dergisi, 3(2): 77-78.

Özer, S.D., 2001. Engelliler İçin Beden Eğitimi ve Spor. 1. Baskı, s.212.

Sporun İnsan Psikolojisindeki Etkileri. htpp://www.rehber öğretmen.biz. Erişim Tarihi: (03-03-2015).

Sing-Fai, T., 1995. Relationship of Self-Concept and Social Desirability Tendency of Hong Kong Chinese Adults with Physical Disabilities. 3(81): 15-25.

Tatar, Y. İşitme Özürlülerde Spor ve Ruhi Faydaları. 1995. Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 126 sayfa, İstanbul, (Doç. Dr. İbrahim BALCIOĞLU).

Yılmaz, A., Kırımoğlu, H., 2002. Oturarak Voleybol Oyuncularının Öz Güven Düzeylerinin Tespiti. Kastamonu Eğitim Dergisi, 28: 286-294.

İndir

Yayınlanmış

2023-06-05

Nasıl Atıf Yapılır

ŞAHİN, E., TÜREGÜN, E., & ŞAHİN, H. M. (2023). Sporcu ve Sporcu Olmayan Bedensel Engelli Bireylerin Özgüven ve Sosyal İstenirlik Durumlarının Karşılaştırılması. MAS Uygulamalı Bilimler Dergisi, 8(2), 232–245. https://doi.org/10.5281/zenodo.7933191

Sayı

Bölüm

Makaleler