Şanlıurfa Koşullarında Arpa Hat ve Çeşitlerin Ot Verimi İle İlgili Bazı Tarımsal Karakterlerin Belirlenmesi
Özet Görüntüleme: 218 / PDF İndirme: 197
DOI:
https://doi.org/10.52520/masjaps.v7i2id200Anahtar Kelimeler:
Arpa, tritikale, hat, çeşit, ot verimiÖzet
Araştırma; 2019-2021 yıllarında Şanlıurfa GAP Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü’ne ait Serince Araştırma İstasyonu deneme alanında tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Bu çalışmada, verim denemelerinde ön plana çıkmış kılçıksız arpa hatlarından 20 farklı hat ve 4 standart arpa çeşidi ile bir tritikale çeşidi bitkisel materyal olarak kullanılmıştır. Bu materyal üzerinde bitki boyu (cm), başak sayısı (adet/m2), yeşil ot ve kuru ot (kg/da) verimleri incelenmiştir. Analiz sonuçları ve fenolojik gözlemler bakımından kılçıksız arpa hatlarının standart arpa çeşitleri ve tritikaleye göre daha fazla ot verimi verdiği görülmüştür. En yüksek bitki boyu 135.63 cm ile tritikale çeşidi olan Ege Yıldızında, en yüksek yeşil ot verimi ise 3372.22 kg/da olarak ICA-AWNS 011/ 62 nolu hatta tespit edilmiştir. Yine metrekaredeki başak sayısı bakımından yüksek sayısal değere ulaşan kılçıksız arpa hatları, kuru ot verimi açısından da iyi sonuçlar vermiştir. Yüksek verim kabiliyeti olan bu hatların Şanlıurfa koşullarında yetiştirilmesinin uygun olacağı sonucuna varılmıştır.
Referanslar
Acosta, Aragon Y., Jatkauskas, J., Vrotniakiene, V. 2012. The Effect of a silage inoculant on silage quality, aerobic stability, and meat production on farm scale. ISRN Veterinary Sci. 9: 1-6.
Açıkgöz, M. 2022. Sulu koşullarda bazı arpa çeşitlerinde (Hordeum vulgare L.) verim ve verim özelliklerinin belirlenmesi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 65s.
Ak, İ. 2013. Türkiye’de kaba yem sorunu ve çözüm önerileri. VII. Ulusal Hayvan Besleme Kongresi, 26-27 Eylül, Ankara, 1-12.
Akdeniz, H., Keskin, B., Yılmaz, İ., Oral, E. 2004. Bazı arpa çeşitlerinin verim ve verim unsurları ile bazı kalite özellikleri üzerinde bir araştırma, Yüzüncü Yıl Üniv., Tarım Bilimleri Dergisi, 14(2):119-125.
Akıncı, C., Gül, İ., Çölkesen, M. 1999. Diyarbakır koşullarında bazı arpa çeşitlerinin tane ve ot verimi ile bazı verim unsurlarının belirlenmesi- Türkiye III. Tarla Bitkileri Kongresi. 15-18 Kasım, Adana, 405-410.
Akkaya, A., Akten Ş. 1986. Kıraç koşullarda farklı gübre uygulamalarının bazı kışlık arpa çeşitlerinde kışa dayanıklılık ve tane verimi ile bazı verim öğelerine etkisi. Tübitak Türk Tarım ve Ormancılık Derg., 10(2):127–140.
AOAC. 1995. Association of Analytical Chemists. Official Methods of Analysis. 16th ed. Washington: AOAC Internetional.
Atak, M., Çiftçi, C.Y. 2006. Bazı tritikale çeşit ve hatlarının morfolojik karakterizasyonu. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 12(1): 101-111.
Aydoğan, S. 2021. İleri kışlık yemlik arpa hatlarının seleksiyonunda farklı seleksiyon indeksi ve stabilite yöntemlerinin kullanılması. Akdeniz Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 234s.
Carr, P.M., Martin, G.B., Caton, J.S., Poland, W.W. 1998. Forage and nitrogen yield of barley-pea and oat-pea intercrops. Agronomy Journal. 90(1): 79-84.
Çeri, S., Acar, R. 2019. Serin iklim tahıllarının hayvan beslemede yeşil ve kuru ot olarak kullanımı. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi 8(1): 178-194.
Cherney, J. H., Martin, G. C. 1982. Small grain crop forage potential: I. Biological and chemical determinants of quality and yield, Crop Sci. 22:227-231.
Çeri, S., Acar, R. 2019. Serin iklim tahıllarının hayvan beslemede yeşil ve kuru ot olarak kullanımı. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 8(1): 178-194.
Çöken, İ., Akman, Z. 2016. Isparta ekolojik koşullarında bazı arpa (Hordeum vulgare L.) çeşitlerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 20(1): 91-97.
Demir, İ., Aydem, N., Korkut, K.Z. 1981. İleri triticale hatlarının bazı agronomik özellikleri üzerinde araştırmalar. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 8(1-2-3): 227-236.
Demirel, K. 2004. Kışlık tritikale genotiplerinde agronomik özelliklerdeki genetik davranışlar ve sınıflar arası korelasyonlar. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 58s.
Ergül, M. 1997. Yemler bilgisi ve teknolojisi. III. Basım. Ege Üniversitesi, Zir. Fak. Yayınları No: 487. E.Ü.Z.F. Ofset Atelyesi, Bornova-İzmir, 318.
Ergün, N., Sayim, I., Aydogan, S., Tekin, M., Sanal, T., Akar, T. 2017. Ozen, the First Spring Hulless Barley Cultivar in Turkey, Journal Of Plant Registrations, 11: 207-211.
Filya, İ., Karabulut A., Işık, Y. 1997. Bursa bölgesinde silo yemi üretimi ve kullanımı üzerine bir araştırma. Türkiye Birinci Silaj Kongresi Bildirileri. 16-19 Eylül 1997, Bursa, 24-31.
Furan, M.A., Demir, İ., Yüce, S., Can Akçalı R.R, Aykut, F. 2005. Ege Bölgesi tritikale çeşit geliştirme çalışmaları; geliştirilen çeşit ve hatların verim ve kalite özellikleri üzerinde araştırmalar. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(2): 251-256.
Güllap, M.K. 2006. Yazlık iki sıralı arpa (Hordeum vulgare L.)’da mutant çeşit adaylarının belirlenmesi Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Ens, Yük. Lis. Tezi, 54s.
Kaplan, Z. 2019. Tarm 92 arpa çeşiti ile bundan elde edilen yapay mutant genotiplerin verim ve bazı verim özellikleri yönünden karşılaştırılması. Atatürk Üniv. Fen Bilimleri Ens., Yük. Lis. Tezi, 59.
Kılıç, A. 1986. Silo Yemi (Öğretim, Öğrenim ve Uygulama Önerileri), Bilgehan Basımevi, 327s, Bornova/İzmir.
Karabulut, A., Filya, İ., Değirmencioğlu, T., Canbolat, Ö. 1997. Bazı silajlık mısır çeşitlerinin naylon kese tekniği ile rumende parçalanabilirliklerinin saptanması. Türkiye I. Silaj Kongresi Bildirileri. 16-19 Eylül 1997, Bursa, 135-146.
Lehman, W.F., Ovelset, C.O., Jackson, L.F. 1983. Production and performance of common and durum wheats and triticale at The Univ. Of California. Imperial Valley Field Station. El Centro in 1981-1982 and 1983, Univ. of California. Agric. Exp. Sta. Prog. Report. 142,20.
Mgm. 2020. Şanlıurfa meteoroloji genel müdürlüğü 2019 raporu, Ankara.
Mut, Z., Albayrak S., Töngel, Ö. 2006. Tritikale (xTriticosecale Wittmack) hatlarının tane verimi ve bazı özelliklerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 12(1): 56-64.
Öktem, A., Çölkesen, M. 2000. Harran ovasında yetiştirilen iki sıralı arpa çeşitlerinde verim ve bazı agronomik karakterlerin belirlenmesi. Harran Üniv. Zir. Fak. Dergisi, 4(3-4): 53-64.
Özen, N., Çakır, A., Haşimoğlu S., Aksoy, A. 1993. Yemler Bilgisi ve Yem Teknolojisi. A. Ü, Zir. Fak. Yay., Yay.No:50, Erzurum. 254.
Sağkal, S. 1973. Süt sığırcılığı ve besicilikte silo yemlerinin önemi. Ege Bölgesi I. Hayvancılık Semineri Bornova/İzmir.
Seydoşoğlu, S. 2018. Bazı doğal mera alanlarının bitki örtüsü özellikleri, mera durumu ve sağlığının belirlenmesi. Türkiye Ormancılık Dergisi, 19(4): 368-373.
Seydoşoğlu, S., Çaçan, E., Sevilmiş, U. 2019. Determination of botanical composition yield and pasture quality rating of infertile pastures in Kozluk district of Batman province of Turkey. Fresenius Environmental Bulletin, 28(4A): 3388-3394.
Seydoşoğlu, S., Kökten, K. 2019. Batman mera vejetasyonlarının bazı özellikleri. Harran Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 23(1): 27-33.
Sirat, A., Sezer, İ. 2009. Bafra ovası koşullarına uygun arpa (Hordeum vulgare L.) çeşitlerinin Belirlenmesi. Anadolu Tarım Bilim. Derg., 24(3): 167-173.
Ünver, S. 1999. Bazı tritikale hatlarında verim ve verim öğelerinin incelenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araş. Ens. Der. 8: 82-92.
Yağbasanlar, T., Genç, İ. 1988. Çukurova’nın taban ve kıraç koşullarında farklı ekim tarihlerinde yetiştirilen değişik kökenli yedi triticale çeşidinin başlıca tarımsal ve kalite özellikleri üzerinde araştırmalar. Çukurova Üniv. Fen Bil. Enst., Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 2(1): 7-21.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 MAS Journal of Applied Sciences
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.