Senirkent (Isparta) Çevresinin Mesozoyik Mikropaleontolojik Verileri
Özet Görüntüleme: 44
/ 
PDF İndirme: 11
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.15094896Anahtar Kelimeler:
Isparta, senirkent, bentik foraminifer, jura, mikropaleontolojiÖzet
Ispartanın kuzeyinde Senirkent ve çevresinde, Barla Dağı, Senirkent ve Kırdağ Anamas Birimlerine ait formasyonlar yeralmaktadır. Bu çalışmada Senirkent kasabasının kuzeyi ve güneyi boyunca mostra veren kireçtaşlarından örneklemeler yapılmıştır. Uluğbey Formasyonu kalın katmanlı yer yer oolitli ve dolomitli kireçtaşlarından, Ergenli Formasyonu dolomitli seviyeler içeren gri renkli orta kalın katmanlı algli kireçtaşlarından oluşur. Formasyonlar içinde saptanan Orbitopsella sp., Lituosepta sp., Meandrovoluta asiagoensis, Everticyclammina sp., Siphovalvulina sp fosillerine göre her iki formasyon için Liyas yaşı kullanılmıştır, sığ, gelgit düzlüğü ve lagün ortamıyla temsil edilir. Senirkent Kasabasının güneyinde Sulucandere ve Beşparmak kireçtaşı formasyonları yeralmaktadır. Sulucandere Formasyonu pelajik kireçtaşlarıyla arakatkılı, oolitli ve onkoidal kireçtaşlarından oluşmuştur. Birim içinde Doger yaşını veren Gutnicella bizonorum, Gutnicella cayeuxi, Rectocyclammina sp, Callorbis minor, Andersenolina sp, Protopeneroplis striata, Spiraloconulus sp, Mesoendothyra sp. gibi karakteristik fosiller saptanmıştır. Bu fosil topluluğuna göre platform ile açık deniz arası kıta yamacı, şelf ortamını temsil ettiği söylenebilir. Beşparmak Kireçtaşı Formasyonu sığ denizi temsil eden rudist kırıntıları içeren kireçtaşlarıyla başlayıp, derin denizi temsil eden pelajik kireçtaşlarına doğru geçiş sunar. Formasyon içinde Kretase (Kampaniyen-Maastrihtiyen) yaşını veren Globotruncana arca, Rotundata calcarata, Abathomphalus mayaroensis ve Globotruncana sp., fosillerine göre platform ile açık deniz arası-pelajik ortamı karakterize ettiği belirlenmiştir.
Referanslar
Allemann, F., Schroeder, R., 1972. Spiroconulus perconigi n. sp. a new Middle Jurassic foraminifer of Oman and Spain. Revista Espan˜ ola de Micropaleontologia, 30: 199–209.
Balcı, V., 2011. 1/100 000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları. No:161, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Jeoloji Etütleri Dairesi, Ankara.
BouDagher-Fadel, M.K., 2008. Evolution and geological significance of larger benthic foraminifera. Developments in Palaeontology and Stratigraphy, 21: 1-544.
BouDagher-Fadel, M.K., Rose, E.P.F., Bosence, D.W.J., Lord, A.R., 2001. Lower Jurassic Foranminifera and calcified microflora from Gibraltar, western Mediterranean. Palaeontology, 44(4): 601–621.
Chiocchini, M., Farinacci, A., Mancinelli, A., Molinari, V., Potetti, M., 1994. Biostratigrafia a foraminiferi, dasicladali e calpionelle delle successioni carbonatiche mesozoiche dell’Appenninocentrale (Italia). In: Mancinelli, A., (Ed.), Biostratigrafia dell’Italia centrale. Studi Geologici Camerti.
Colom, G., 1980. Estudios sobre las litofacies y micropaleontologia del Lías inferior de la Isla de Cabrera (Baleares). Revista Española de Micropaleontología, 47–64.
De Castro, P., 1991. Mesozoic, 5th International Symposium on fossil algae, Capri, 7-12 April, Napol, pp. 21-38.
Demirkol, C., 1977. Yalvaç-Akşehir dolayının jeolojisi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Fakültesi, Konya.
Dumont, J.E., Kerey, E., 1975. Eğirdir Gölü Güneyinin Jeolojisi, T.J.K. 169-175.
Dumont, J.F., 1976. Etudes geoloques dans les Taurides occidentales, Les formations Paleozoiques et Mesozoiques de la couplede Karacahisar (Province d’Isparta, Turquie). These 3 cycle Univ. Paris-Sud, Orsay, p. 213.
González-Donoso, J.M., Linares, A., Rivas, P., 1974. El Lías inferior y medio de Poloria (serie del Zegri, Zona Subbética, norte de Granada). Estudios Geológicos, 30: 639–654.
Gutnic, M., 1977. Geologiqie du Taurus Pisidien au Nord d’Isparta (Turquie). Trv. Lab., Geol. Hist. Univ., Paris, XI, 112 p.
Hardenbol, J., Thierry, J., Farley, M.B., Jacquin, T., De Gracianski, P.C., Vail, P.R., 1998. Mesozoic and Cenozoic sequence stratigraphic framework of European Basins. In: P.C. De Gracianski, J. Hardenbol, J. Thierry, P.R. Vail, (Eds.), Mesozoic and Cenozoic sequence stratigraphy of European Basins. SEPM Special Publication, pp. 60.
Koçyiğit, A., 1981. Isparta büklümü’nde (batı toroslar) toros karbonat platformunun evrimi. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 24: 15-23.
Özgül, N., 1976. Torosların bazı temel jeoloji özellikleri. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 19: 65–78.
Özgül, N., Bölükbaşı, S., Alkan, H., Öztaş, Y., Korucu, M., 1991a. Kırdağ-Barla Dağları-Davras Dağı yöresinin jeolojisi. Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı Genel Müdürlüğü Rapor No 3149. Ankara.
Özgül, N., Bölükbaşı, S., Alkan, H., Öztaş, Y., Korucu, M., 1991b. Göller Bölgesinin Tektono-Stratigrafik Birlikleri, Ozan Sungurlu Sempozyumu Bildirileri. Ozan Sungurlu Bilim, Eğitim ve Yardım Vakfı, Ankara.
Öztürk, E.M., 1989. Balçıkhisar karaadilli (Afyon) dereköy (Isparta) dolayının jeolojisi. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Parajes, E., 1942. Sandıklı-Dinar-Burdur ve Eğirdir bölgesinde yapılan löveler hakkında rapor. Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü Rapor No. 1390, Ankara.
Turhan, N., 2002. 1/500 000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası, Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Ankara.
Yağmurlu, F., 1991. Yalvaç-Yarıkkaya Neojen havzasının stratigrafisi ve depolanma ortamları. Türkiye Jeoloji Bülteni, 34: 9-19.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2025 Yayımlanan makalenin telif hakları yazarına aittir.
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimizde yayımlanan makaleler, 