Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Genotiplerinin Ot Kalite Özellikleri Bakımından Karşılaştırılması
Özet Görüntüleme: 256
/ 
PDF İndirme: 228
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7450711Anahtar Kelimeler:
Yonca, Medicago sativa, genotip, ot kalitesi, mineral maddelerÖzet
Bu araştırma, 2017-2019 yıllarında Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü araştırma alanında 8 adet farklı yonca (Medicago sativa L.) genotipi ile üç yıl süre ile yürütülmüştür. Araştırmanın ilk yılında gözlem alınmamıştır. İki yıllık ortalama sonuçlara göre, ham protein (HP) %23.13-24.84, asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF) %16.99-19.72, nötral deterjanda çözünmeyen lif (NDF) %30.43-33.36, asit deterjanda çözünmeyen protein ADP %0.725-0.838, kuru madde (KM) %90.89-91.42, sindirilebilir kuru madde (SKM) %73.54-75.67, kuru madde tüketimi (KMT) %3.60-4.01, nispi yem değeri (NYD) 205.3-235.2, potasyum (K) %1.945-2.270, kalsiyum (Ca) %1.545-1.777, magnezyum (Mg) %0.298-0.328, fosfor (P) %0.385-0.408, Ca/P 3.872-4.595 ve K/(Ca+ Mg) 0.928-1.244 aralıklarında elde edilmiştir. Sonuç olarak; genotipler kalite standartları bakımından incelendiğinde tamamının en iyi kalite grubunda (prime) yer aldığı ve önemli kalite özelliklerinden HP, ADF, NDF, SKM, KMT ve NYD bakımından genotipler arasında istatistiksel olarak bir farklılık bulunmadığı tespit edilmiştir.
Referanslar
Açıkbaş, S., S. Albayrak, M. Türk, 2017. Doğal vejetasyondan toplanan bazı yonca (Medicago sativa L.) genotiplerinin ot verim ve kalitelerinin belirlenmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 4(2): 155-162.
Aşçı, Ö.Ö., Z. Acar, 2018. Kaba yemlerde kalite. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası yayınları, ISBN - 978-605-01-1227-6, Ankara.
Avcı, M. R. Hatipoğlu, H. Yücel, R. Gültekin, 2010. Tozlayıcı arıların yonca (Medicago sativa L.) klon hatlarının meyve ve tohum tutmasına etkisi. Kafkas Universitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 16(Suppl-B): 305-311.
Basbag, M., Gul, I., Saruhan, V. 2004. Performance of lucerne cultivars under irrigated conditions in the Southeastern Anatolia Region of Turkey. New Zealand Journal of Agricultural Research, 47(2): 225-232.
Basbag, M., R. Demirel, M. Avci, 2009. Determination of some agronomical and quality properties of wild alfalfa (Medicago sativa L.) clones in turkey. Journal of Food, Agriculture & Environment Vol. 7 (2), p: 357-359.
Başbağ, M., E. Çaçan, M.S. Sayar, M. Fırat, 2020. Güneydoğu Anadolu Bölgesi doğal alanlarından toplanan yoncaların (Medicago sativa L.) ot kalite özelliklerinin belirlenmesi ve biplot analiz yöntemi ile değerlendirilmesi. Euroasia Journal of Mathematics, Engineering, Natural & Medical Sciences, 7(11): 7-16.
Budak, F., F. Budak, 2014. Yem bitkilerinde kalite ve yem bitkileri kalitesini etkileyen faktörler. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi 7 (1): 01-06.
Cacan, E, K. Kokten, M. Kaplan, 2018. Determination of yield and quality characteristics of some alfalfa (Medicago sativa L.) cultivars in the East Anatolia Region of Turkey and correlation analysis between these properties. Ecology and Environmental Research 16(2):1185-1198.
Canbolat, Ö., Ş. Karaman, 2009. Bazı baklagil kaba yemlerinin in vitro gaz üretimi, organik madde sindirimi, nispi yem değeri ve metabolik enerji içeriklerinin karşılaştırılması. Tarım Bilimleri Dergisi, 15(2): 188-195.
Demiroğlu, G., Geren, H., Avcıoğlu, R. 2008. Farklı yonca (Medicago sativa L.) genotiplerinin Ege Bölgesi koşullarına adaptasyonu. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 45(1): 1-10.
Engin, B., H. Mut, 2017. Farklı yonca çeşitlerinin ot verimi ve bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi. YYÜ Tarım Bilimleri Dergisi, 27(2): 212-219.
Engin, B., H. Mut, 2018. Bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin nispi yem değerleri ile kimi mineral madde içeriklerinin biçim sıralarına göre değişimi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(02): 119-127.
Ensminger, M.E., J. E. Oldfield, W.W. Heinemann, 1990. Feeds & Nutrition, second ed., The Ensminger Publishing Company, California, U.S.A., pp. 890.
Garg, M.R., B.M. Bhanderi, P.L. Sherasia, 2003. Macro-mineral status of feeds and fodders in Kutch district of Gujarat. Animal Nutrition and Feed Technology, 3(2):179-188.
Harmanşah, F., 2018. Türkiye’de kaliteli kaba yem üretimi sorunlar ve öneriler. TÜRKTOB Dergisi, 25: 9-13.
İbrikçi, H., K.Y. Gülüt, N. Güzel, 1994. Gübrelemede bitki analiz teknikleri. Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi genel yayın no:95, ders kitapları yayın no: 8, Adana.
İnal, N., 2015. Kırşehir koşullarında bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Yüksek Lisans tezi, Kırşehir.
JMP, 2002. A Business Unit of SAS. SAS Instute, USA.
Kacar B. 2005. Potasyumun bitkilerde işlevleri ve kalite üzerine etkileri. Tarımda potasyumun yeri ve önemi çalıştayı, 3-4 Ekim 2005, Eskişehir, s.209. (https://www.ipipotash.org/uploads/udocs/Functions%20and%20Effects%20of%20Potassium%20on%20Plant%20Quality.pdf, E.T. 09.12.2022)
Kavut, Y.T., R. Avcioglu, 2015. Yield and quality performances of various alfalfa (Medicago sativa L.) cultivars in different soil textures in a Mediterranean environment. Turkish Journal of Field Crops, 20(1), 65-71.
Keskin, B., S. Temel, B. Eren, 2021. Iğdır ekolojik şartlarında bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin kalite özelliklerinin belirlenmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 11(2): 1568-1581.
Kutlu, H.R., 2008. Yem değerlendirme ve analiz yöntemleri ders notu. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü, Adana. (chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/http://www.zootekni.org.tr/upload/File/sunular/tm.pdf, E.T: 13.12.2022)
Lacefield, G.D., 1988. Alfalfa hay quality makes the difference. University of Kentucky Department of Agronomy AGR-137, Lexington, KY.
Morrison, J.A., 2003. Hay and pasture management, Chapter 8. Extension Educator, Crop Systems Rockford Extension Center. http://iah.aces.uiuc.edu/pdf/Agronomy_HB/ 08chapter.pdf. Erişim Tarihi: 30.06.2017
Öten, M., S. Albayrak, 2018. Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Genotiplerinin Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 27 (2): 55-61.
Plank, O.C., D.E. Kissel, 1992. Plant Analysis Handbook for Georgia, The Georgia Agricultural Experiment Stations College of Agricultural and Environmental Sciences, The university of Georgia, Southern Cooperative Series Bulletin 368. (https://aesl.ces.uga.edu/publications/plant/Alfalfa.html, E.T. 22.11.2022)
Sabah, E., M.Y. Çelik, 2001. İscehisar (Afyon) mermer artıklarının hayvan yemi katkı maddesi olarak kullanılabilirliğinin araştırılması. Türkiye III. Mermer Sempozyumu (Mersem '2001) bildiriler kitabı, 3-5 Mayıs, Afyon.
Sayar, M.S., Y. Han, H. Yolcu, H. Yücel, 2014. Yield and quality traits of some perennial forages as both sole crops and intercropping mixtures under irrigated conditions. Turkish Journal of Field Crops, 19(1): 59-65.
Sayar, M.S., M. Başbağ, E. Çaçan, H. Karan, 2022. The effect of different cutting times on forage quality traits of alfalfa (Medicago sativa L.) genotypes and evaluations with Biplot Analysis. Fresenius Environmental Bulletin, 31 (08B/2022): 9178-9190.
Schroeder, J.W., 1994. Interpreting forage analysis. Extension Dairy Specialist (NDSU), AS-1080, North Dakota State University.
Scholtz G.D.J., H.J.V.D. Merwe, T.P. Tylutki, 2009. The nutritive value of South African Medicago sativa L. hay. South African Journal Animal Science 39(1): 179-182.
Tajeda, R., L.R. McDowell, F.G. Martin, J.H. Conrad, 1985. Mineral element analyses of various tropical forages in Guatemala and their relationship to soil concentrations. Nutrition Reports International, 32:313-324.
Tucak M., S. Popovic, S. Bolaric, V. Kozumplik, 2008. Agronomic evaluation of alfalfa genotypes under ecological conditions of Eastern Croatia. VII. Alps-Adria Scientific Workshop. Cereal Research Communications, 36: 651- 654.
Türk, M., S. Yağlıkara, S. Albayrak, 2018. Klon parsellerinden seçilen bazı yonca (Medicago sativa L.) genotiplerinin ot verimi ve kalitelerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 13(2):52-59.
Ünalp, E., 2014. Farklı gelişme dönemleri ve biçim sıralarında yonca (Medicago sativa L.) kuru otunun ham protein, selüloz ve bazı mikrobiyolojik özelliklerinin belirlenmesi. Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Zootekni Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ.
Yaryab, S., 2022. Bazı yurtdışı kaynaklı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin Bingöl koşullarında adaptasyon yeteneklerinin belirlenmesi. Bingöl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Doktora Tezi, Bingöl.
Yılmaz, M., S. Albayrak, 2016. Isparta ekolojik koşullarında bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin ot verim ve kalitelerinin belirlenmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 25 (1):42-47.
Yüksel, O., S. Albayrak, M. Türk, C.S. Sevimay, 2016. Dry matter yields and some quality features of alfalfa (Medicago sativa L.) cultivars under two different locations of Turkey. Süleyman Demirel University Journal of Natural and Applied Sciences, 20(2): 155-160.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 MAS Uygulamalı Bilimler Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimizde yayımlanan makaleler, 