Diyarbakır’da Sürdürülebilir Tarım Uygulamalarının Projeksiyonu


Özet Görüntüleme: 280 / PDF İndirme: 319

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.7460442

Anahtar Kelimeler:

Diyarbakır, organik tarım, iyi tarım

Özet

Tüm dünyada hızla artan nüfus beraberinde yetersiz gıda sorununu da ortaya çıkardı. Bu soruna çözüm olarak ülkemiz de dahil olmak üzere bütün dünya yetersiz kalan gıda ihtiyacını karşılamak üzere konvansiyonel tarıma yönelmiştir. Fakat konvansiyonel tarım yöntemi ile kimyasal gübre ve tarım ilaçlarının aşırı kullanımı sadece insan sağlığını tehdit etmekle kalmayıp, toprak ve suyu kirleterek doğal çevreye de olumsuz etkileri yoğun olarak ortaya çıkarmıştır. Konvansiyonel tarımın sebep olduğu bu olumsuzluklara karşı dünyadaki birçok ülke yenilikçi, insanlara ve doğaya zarar vermeyen, sağlıklı ürünler üretmeye ve tüketmeye imkan sağlayan sürdürülebilir tarım yöntemlerine yönelmiştir. Türkiye’de sürdürülebilir tarım yöntemlerine 2007 yılında başlanmış ve sonraki 10 yıl içerisinde önemli gelişmeler göstermiştir. 2007 de iyi tarım uygulaması yapan il sayısı 18 iken, 2021 yılında 63’e yükselmiştir. Türkiye’de 2021 yılında, en çok iyi tarım uygulaması alanına sahip bölge Güneydoğu Anadolu Bölgesi olmuştur. Ülkemizin 351.919 ha toplam organik üretim alanının 16.367.57 ha’ı ve 1.590.086 ton organik üretimin 83.257.24 ton’unu GAP Bölgesi illeri tarafından karşılanmaktır. Diyarbakır 119 organik üretim yapan çiftçi sayısı, 269.386 ha toplam üretim alanı ve 362.9222 ton organik üretim miktarına sahiptir. Bu kapsamda Dicle Üniversitesi, İl Tarım ve Orman Müdürlüğü, “GAP Bölge Kalkınma İdaresi”, “Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi”, “GAP Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi”, Üretici Birlikleri ve Özel Sektör Kuruluşları arasında iş birliklerinin gelişmesine olanak sağlamıştır. Bu iş birliği sayesinde sürdürülebilir tarım yöntemleri hakkında birçok üretici bilgi ve birim sahibi olacaktır. Ayrıca yenilikçi tarım yöntemlerinin hayata geçirilmesi ve uygulanmasına olanak sağlanacaktır.

 

Referanslar

Anonim, 2022a. Tarım ve Orman Bakanlığı, Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü, 2021 https://cevresel gostergeler.csb.gov.tr/iyi-tarim-uygulamalari-i-85838#_edn1 Erişim tarihi: 23.10.2022

Anonim, 2022b. Tarım ve Orman Bakanlığı, Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü, 2021 https://www. tarimorman.gov.tr/Konular/Bitkisel-Uretim/Iyi-Tarim-Uygulamalari. Erişim tarihi: 23.10.2022

Anonim,2022c.Diyarbakır tarımsal yatırım rehberi. https://www.tari morman.gov.tr /SGB/TARYAT / Belgeler/il_yatirim_rehberleri/ diyarbakir.pdf. Erişim tarihi: 01.11.2022.

Anonim,2022d.https://www.karacadag.gov.tr/Dokuman/Dosya/www.karacadag.org.tr_193_SC3Y53JJ_diyarbakir_ilinde_organik_tarima_uygun_alanlarin_belirlenmesi_ve_haritalanmasi.pdf. Erişim tarihi: 01.11.2022.

Davran, M.K 2007. “Türkiye’de Kalkınma Sürecinde Kırsal Çevre Sorunları ve Toplumsal Bilinç Düzeyi.” Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 10(2): 37-52.

Dişbudak, K. 2008. Avrupa Birliği’nde Tarım-Çevre İlişkisi ve Türkiye’nin Uyumu. AB T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Dış İlişkiler ve AB Koordinasyon Dairesi Başkanlığı, Uzmanlık Tezi, 79s.

Dulupçu, M. 2000. “Sürdürülebilir Kalkınma Politikasına Yönelik Gelişmeler.” Dış Ticaret Dergisi, 20: 46-70.

Eryılmaz, G.A., Kılıç, O. 2018. “Türkiye’de Sürdürülebilir Tarım ve İyi Tarım Uygulamaları.” KSÜ Tarim ve Doğa Derg 21(4): 624-631.

GAP BKİ 2018. “Güneydoğu Anadolu Projesi Son Durum.” http://www .gap.gov.tr/gap-nedir-sayfa-1.html. Erişim tarihi: 23.11.2022.

Gürsoy, S., Türk, Z., İkinci İ.T, Kolay, B. 2009. “Diyarbakir İli ve İlçelerinde Çiftçilerin OrganikTarıma Bakış Açısı.” I. GAP Organik Tarım Kongresi 17-20 Kasım, Şanlıurfa.

Harris, L.M. 2008. “Water Rich, Resource Poor: Intersections of Gender, Poverty, and Vulnerability in Newly Irrigated Areas of Southeastern Turkey.” World Development, 36(12): 2643- 2662.

Maral, H. 2010. “Diyarbakır Tarımında Yatırım Fırsat Alanları.” T.C. Karacadağ Kalkınma Ajansı.htt ps://www.karacadag.gov.tr/Dokuman/Dosya/www.karacadag.org.tr_161_FL5B04HB_tarimda_yatirim_firsatlari.pdf

Menalled, F., Bass, T., Buschena, D., Cash, D., Malone, M., Maxwell, B, McVay, K., Miller, P., Soto, R., Weaver, D. 2008. An Introduction to the Principles and Practices of Sustainable Farming. http://msuextension.org/ publications/AgandNaturalResources/MT200813A G. Pdf. (Erişim tarihi: 12.11.2017).

Özmehmet, E. 2008. Dünyada ve Tükiye Sürdürülebilir Kalkınma Yaklaşımları. Journal of Yaşar University, 12: 3.

Özdemir, G., Karataş, H., Bayram, A., Doran, İ., Gül, İ. 2009. GAP Bölgesi Organik Bağcılık Potansiyeli ve Organik Tarım Uygulamaları. 1. GAP Organik Tarım Kongresi, 144-155, Şanlıurfa.

Özerol, G. 2013. Institutions of Farmer Participation and Environmental Sustainability: A Multi-level Analysis From Irrigation Management in Harran Plain, Turkey.” International Journal of the Commons, 7(1): 73-91.

Özdemir, G. 2016. Diyarbakır İlinin Organik Üzüm Yetiştirme Potansiyeli ve Yaygınlaştırılması Faaliyetleri.” GAP TEYAP Tarımsal Eğitim ve Yayım Projesi Dergisi, 3:22-29.

Özdemir, G., Karataş, H., Değirmenci Karataş, D. 2016. Diyarbakır ilinde organik tarım uygulamaları. Uluslararası Diyarbakır Sempozyumu, 2-6 Kasım, Diyarbakır. Bildiri Kitabı, Cilt 3, 2015-2018

Turhan, Ş. 2005. Tarımda Sürdürülebilirlik ve Organik Tarım. Tarım Ekonomisi Dergisi, 11(1): 13 – 24.

Tatlıdil, F.F., Boz, İ., Tatlıdil, H. 2009. “Farmers’ Perception of Sustainable Agriculture and its Determinants: A Case Study in Kahramanmaraş Province of Turkey.” Environment, Development and Sustainability, 11(6): 1091-1106.

İndir

Yayınlanmış

2022-12-23

Nasıl Atıf Yapılır

SÜMERLİ ÇAKMAK, S., & YAVİÇ, A. (2022). Diyarbakır’da Sürdürülebilir Tarım Uygulamalarının Projeksiyonu. MAS Uygulamalı Bilimler Dergisi, 7(Özel Sayı), 1197–1212. https://doi.org/10.5281/zenodo.7460442

Sayı

Bölüm

Makaleler