GAP Koşullarında Bazı İnci Darı (Pennisetum glaucum (L.) R. Br.) Populasyonlarının Ot Verimi ve Kalitesinin Belirlenmesi
Özet Görüntüleme: 267 / PDF İndirme: 232
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7452260Anahtar Kelimeler:
İnci darısı (Pennisetum glaucum), ot verimi, kalite, popülasyonÖzet
Araştırma, GAP koşullarında 23 farklı inci darısı (Pennisetum glaucum (L.) R.Br.). populasyonlarının, ot verimi ve kalitesinin saptanması amacıyla yürütülmüştür. Araştırma, Akçakale/Şanlıurfa’da 2021 yılında, ikinci ürün koşullarında yürütülmüştür. Biçimler, başaktaki tanelerin süt-hamur olum döneminde yapılmıştır. Ot verimi ve verimle ilişkili özellikler populasyonlara göre değişmekle birlikte; çiçeklenme gün sayısının 68.0-84.0 gün, bitki boyunun 248.5-306.16 cm, ana saptaki yaprak sayısının 9.83-16.0 adet, toplam sap sayısının 3.5-7.16 adet/bitki, kuru ot oranının %17.66-45.17, yaş ot veriminin 798.16-2569.83 g/bitki ve kuru ot veriminin ise 272.12-1054.18 g/bitki arasında değiştiği saptanmıştır. Ayrıca ot kalite özelliklerinde ham protein oranın %8.49-12.93, NDF %52.04-65.65, ADF %37.84-45.75, sindirilebilir kuru madde oranın %52.64-59.42, kuru madde tüketimin %1.83-2.3, nispi yem değerinin 70.71-104.9 ve net enerji laktasyon 1.23-1.36 Mkal/kg KM arasında değiştiğini; mineral elementlerden kalsiyum %0.06-0.21, potasyum %2.47-4.18, magnezyum % 0.06-0.25 ve fosfor ortalamalarının %0.33-0.42 arasında değiştiği saptanmıştır. Araştırmada yer alan populasyonlardan 277, 1566, 2761, 2789, 3329, 3432 ve 3525 biyokütle verimi bakımından, 1625, 2083, 2167, 2322 ve 2704 populasyonların ise ot kalitesi bakımından araştırmada standart çeşit olarak yer alan white çeşidinden üstün oldukları saptanmıştır. Ayrıca ot verimi ve kalitesi bakımından öne çıkan bu populasyonların, ileride yapılacak ıslah çalışmalarında değerlendirilebileceği sonucuna varılmıştır.
Referanslar
Abd El-Lattief, E.A. 2011. Growth and fodder yieldof forage pearl millet in newly cultivated land as affected by date of planting and integrated use of mineral and organiz fertilizers. Asian Journal of Crop Science, 3(1):35-42.
Andrews, D.J., Kumar, K.A. 1992. Pearl millet for food, feed, and forage. Advances in Agronomy, 48:89-139.
Angarawai, I. I., Aladele, S., Dawud, M. A., Turaki, Z.G.S., Yakub, Y. 2016. Genetic diversity among nigeria maiwa type of pearl millet germplasm. The Global Journal of Science Frontier Research, 16(3):1-6.
Anonim 2021 b. T.C. Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı,
Meteoroloji Genel Müdürlüğü, Şanlıurfa İli İklim Parametreleri. Erişim Tarihi: 15 Ocak 2022. https://mgm.gov.tr/?il=%C5%9Eanl%C4%B1urfa
Anonim, 2021a. GAP Tarımsal Araştırma Enstitüsü Labaratuarı, Toprak Analiz Sonuçları, Haziran-2022, Şanlırfa.
Anonoymous. 2018. SGS Agrifood laboratories. feed/ forages calculations. http:// www.agtest.com/articles/feed%20 and % 20 forages % 20 calculations_new.pdf. (Accessed 26.12.2018).
Asungre, P.A. 2014. Characterısatıon of of pearl mıllet millet [Pennisetum glaucum, (L), R.Br] germplasm in Ghana. Msc Thesis, Kwame Nkrumah Unıversity of Science and Technology, Kumasi School of Graduate Studies Department of Crop and Soil Sciences, 131p.
Aswini, M.S., Ganesan, K.N., Ezhilarasi, T., Sivakumar, S.D. 2022. Genetic studies on association and inter-relationship of green fodder yield and fodder quality traits in hybrids of fodder pearl millet [Pennisetum glaucum (L.) R. Br.]. International Journal of Multidisciplinary Research and Growth Evaluation. www.allmultidisciplinaryjournal.com.
Athoni, B.K., Ishwar, B., Pattanashetty, S.K., Guggari, A.K. 2016. Genetic diversity for yield and its component traits in Pearl millet [Pennisetum glaucum (L.) R. Br.]. International Journal of Scinece and Nature, 7 (4):795-798.
Bidinger, F.R., Rai, K.N. 1989. Photoperiodic response of paternal lines and F1 hybrids in pearl millet. Indian Journal of Genetics and Plant Breeding, 49:257-264.
Buso, W.H.D., França, A.F.S., Miyagi, E.S. 2014. Bromatological composition and dry matter digestibility of millet cultivars subjected to nitrogen doses. Arquivo Brasileiro de Medicina Veterinária e Zootecnia, 66 (3):887-893.
Dağtekin, Z. 2019. Çukurova koşullarında bazı biryıllık sıcak mevsim buğdaygil yem bitkilerinin adaptasyonu üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri ABD, Yüksek Lisans Tezi, 141 s.
Dendy, D.A.V. 1995. Sorghum and the millets: production and ımportance. P. 11-26 in: Sorghum and Millets: Chemistry and Technology. D. A. V. Dendy, ed. AACC International: St. Paul, MN
Fribourg, H.A. 1995. Summer annual grasses. pp 463-472 in R. Barnes, C. J. Nelson, M. Collins, and K. Moore, eds. Forages an Introduction to Grassland Agriculture. Vol.1. 5th ed. Iowa State Press: Ames, Iowa.
Govindaraj, M., Selvi, B., Rajarathinam, S., Sumathi, P. 2011. Genetıc variabılıty and heritability of grain yield components and grain mineral concentration in India’s pearl millet (Pennisetum glaucum (L) R. Br.) accessıons. African Journal of Food, Agriculture, Nutrition and Development, 11 (3): 4758-4771.
Hassan, Ul M., A-Ul-Ahmad H., Zamir S.I., Haq I., Khalid F., Rasool T., Hussain, A. 2014. Growth, yield and quality performance of pearl millet (Pennisetum americanum L.) varieties under Faisalabad conditions Pakistan. American Journal of Plant Sciences, 5, 2215-2223.
Heuzé, V., Tran, G., Hassoun, P., Sauvant, D. 2015. Pearl millet (Pennisetum glaucum), forage Feedipedia, a programme by INRA, CIRAD, AFZ and FAO. https://www.feedipedia.org/node/399). Last updated on September 30, 2015, 14:02
Izge, A.U., Kadams, A.M. & Sajo, A.A. (2007). Agronomic performance of selected cultivars of pearl millet (Penniesetum glaucum (L.) R. Br.) and their hybrids in North-Eastern Nigeria. Journal of Agronomy 6(2): 344-349.
Jukanti, A.K., Gowda, C.L., Rai, K.N., Manga, V.K., Bhatt, R.K. 2016. Crops that feed the world 11. pearl millet (Pennisetum glaucum L.): an important source of food security, nutrition and health in the arid and semi-arid tropics. Food Security 8:307-329.
Kidambi, S.P., Matches, A.G., Gricgs, T.C. 1989. Variability for Ca, Mg, K, Cu, Zn, and K/ (Ca +Mg) ratioamong 3 wheatgrasses and sainfoin on the southern high plains. Journal of Range Management, 42: 316-322
Kirchgessner M. 1985. Hayvan besleme, TÜBİTAK Fotoğraf Klişe Laboratuvarı ve Ofset Tesisleri, Ankara.
Kumari, M., Nagarajan, P. 2008. Character association and path analysis of yield components in pearl millet (Pennisetum glaucum L. R.Br.). Madras Agriculture Journal, 95 (1-6):192- 195.
Lee, D., Hanna, W., Buntin, G.D., Dozier, W., Timper, P. Wilson, J.P. 2012. Pearl millet for grain. College of Ag. and Env. Sci., Univ. of Georgia Cooperative Extension. Bulletin #B 1216. http://extension.uga.edu/publications/detail.cfm?num ber=B1216 (accessed 30 Jul. 2014).
Marshall, B., Willey, R. W. 1983. Radiation interception and growth in an intercrop of pearl millet/groundnut. Field Crops Research, 7:141-160.
Medici, L.O., Gonçalves, F.V., Da Fonseca, M.P.S., Gaziola, S.A., Schmidt, D., Azevedo, R.A., Pimentel, C. 2018. Growth, yield and grain nutritional quality in three Brazilian pearl millets (Pennisetum americanum L.) with African or Indian origins. Anais da Academia Brasileira de Ciências, 90 (2): 1749-1758.
Mesquita, E.E., Pinto J.C. 2000. Effect of nitrogen fertilize rates and sowing methods on yields of pearl millet (Pennisetum americanum L.). RvistaBrasileria-de-Zootecnia, 29: 971-977.
Morales, J.U., Alatorre, J.A.H., Nieto, C.A.R., Becerra, J.F.C. 2015. Forage production and nutritional content of silage from three varieties of pearl millet (Pennisetum glaucum) harvested at two maturity stages. Journal of Animal & Plant Sciences, 27 (1): 4161-4169.
Pasternak, D., Ibrahim, A., Augustine, A. 2012. Evaluation of five pearl millet varieties for yield and forage quality under two planting densities in the Sahe. African Journal of Agricultural Research, 7(32): 4526-4535.
Pucher, A., Sy, O., Angarawai, I.I., Gondah, J., Zangre, R., Ouedraogo, M., Sanogo, M.D., Boureima, S., Hash, C.T., Haussmann, B.I.G. 2015. Agro-morphological Characterization of West and Central African Pearl Millet Accessions. Crop Science, 55:737-748.
Rahal-Bouziane, H., Semiani, Y. 2016. Pearl millet [Pennisetum glaucum (L.) R. Br] landraces from south Algeria: variability, yield components, grain and panicle quality. American Journal of Agricultural Research, 1(1):38-46.
Rao N.K., Bramel, P.J. 2000. Manual of genebank operations and procedures. Technical Manual no. 6. ICRISAT. http://oar.icrisat.org/1086/1/RA_00356.pdf
Rasnake, M., Lacefield, G., Miksch, D., Bitzer, M. 2005. Producing summer annual grasses for emergency or supplemental forage. University of Kentucky, Cooperative Extension Service, College of Agriculture, AGR-88.
Sayğıdar, M.N. 2021. GAP koşullarında inci darısının ot verimi ve yem kalitesinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Şırnak Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri ABD, Yüksek Lisans Tezi, 49 s.
Schroeder. J.W. 1994. Interpreting forage analysis. Extention Dairy Specialist (NDSU). AS-1080, North Dakota State University.
Shah, I.A., Rahman, H.U., Shah, S.M.A., Shah, Z., Rahman, S., Ullah, I., Noor, M. 2012. Characterization of pearl millet germplasm for various morphological and fodder yield parameters. Pakistan Journal of Botany, 44(1): 273-279.
Şenel S. 1986. Hayvan besleme. İstanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayınları, İstanbul, No: 3210.
Taş, T., Yucel, C., Gündel, F.D., Öktem, A., Cetiner, I.H. 2021. Evaluation of sweet sorghum bagasse as an alternative feed resource for livestock in semi arid regions. MAS Journal of Applied Sciences 6(2): 303–311.
Taylor, J.R, Schober, T.J. Bean, S. 2006. Novel and non-food uses for sorghum and millets. Journal of Cereal Science, 44: 252-271.
Upadhyaya H.D., Reddy, K.N., Sastry, D.V.S.S.R. 2008. Regeneration guidelines: pearl millet. In: Dulloo ME, Thormann I, Jorge MA and Hanson J, editors. Crop specific regeneration guidelines [CD-ROM]. CGIAR System-wide Genetic Resource Programme, Rome, Italy. 9 pp.
Upadhyaya, H.D., Reddy, K.N. Gowda, C.L.L. 2007. Pearl millet germplasm at ICRISAT genebank-status and impact. Journal of SAT Agricultural Research, 3 (1): 5 pp.
Upadhyaya, H.D., Gowda, C.L.L. 2009. Managing and enhancing the use of germplasm-strategies and methodologies. Technical Manual No.10. ICRISAT, Patancheru, Andhra Pradesh, India. 236 p.
Upadhyaya, H.D., Reddy, K.N., Singh, S., Gowda, C.L.L., Ahmed, M.I., Kumar, V. 2013. Diversity and gaps in Pennisetum glaucum subsp. monodii (Maire) Br. germplasm conserved at the ICRISAT genebank. Plant Genetic Resources: Characterization and Utilization, 12 (2): 226-235.
Weichenthal, Burt A., Baltensperger, David D., Vogel, K.P., Masterson, S.D., Blumenthal, J. M., Krall, J.M. 2003. G03-1527 Annual Forages for the Nebraska Panhandle (2003). Historical Materials from University of Nebraska Lincoln Extension 236.
https://digitalcommons.unl.edu/extensionhist/236.
Yurtsever, N. 2011. Deneysel istatislik metotları. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Toprak Gübre ve Su Kaynakları Merkez Araştırma Enstitüsü Yayınları, Genel Yayın No: 121 Teknik Yayın No 56, 800s.
Yücel, C., Öktem, A., Gedük, Ş.A. 2021. GAP Koşullarında yetiştirilen tatlı sorgumun posası ile yapılan silajın bazı fermantasyon özellikleri. MAS Journal of Applied Sciences 6(4): 1064-076.
Yücel, C., Yücel, D. 2022. Tarımda değişen yapılar ve beklentiler. İnci darı (Pennisetum glaucum (L.) R. Br.). Ed. Serap Doğan ve Nazlı Kalender. İksad publishing house, ISBN: 978-625-8323-16-0, S: 3-46.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 MAS Uygulamalı Bilimler Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License ile lisanslanmıştır.