Evaluation of Agricultural Characteristics of Some Winter Chickpea (Cicer arietinum L.) Varieties in Different Ecological Conditions


Özet Görüntüleme: 205 / PDF İndirme: 146

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.6976062

Anahtar Kelimeler:

Adana/Urfa, chickpea, variety, yield

Özet

This study, which was carried out to determine the agricultural characteristics of some chickpea lines and varieties in Adana, and Urfa ecological conditions, was carried out in the trial fields of the Eastern Mediterranean Agricultural Research and GAP Agricultural Research Institutes. The study, which was carried out by different institutes using 20 chickpea lines and 3 control types, was established in a randomized block design with three replications. In the study, phenological characteristics such as the number of days until flowering, pod binding, the number of days after emergence and vegetation period after 50% emergence of chickpea plant, and acronomic characteristics such as plant height, first pod height, harvest maturity, hundred grain weight, yield per decare were examined. As a result of the study, Ascochyta blight disease controls were also carried out depending on the climatic conditions of chickpea lines and varieties. In the study, when the average grain yield values of two years in Adana location were examined; The highest grain yield was determined as 317.37 kg da-1 from Seçkin control variety, 306.78 kg da-1 from URFA Ç-2 line, 305.41 kg da-1 from URFA Ç-7 line and 304.74 kg da-1 from İnci variety. In the Urfa location, the highest grain yield was determined as 209.56 kg/da in İnci standard variety, 207.66 kg/da in URFA Ç-3 variety with row number 3, 203.92 kg da-1 and kg da-1 in URFA Ç-7 variety, respectively. It is seen that the control varieties İnci, Hasanbey and Seçkin chickpea varieties stand out.

Referanslar

Aydemir, L.Y., Yemencioğlu, A. 2013. Potential of Turkish Kabuli type chickpea and green and red lentil cultivars as source of soy and animal origin functional protein alternatives. LWT- Food Science and Technology, 50 (2): 686-694.

Ağasakallı, A., Olgun, M. 1999. Erzurum şartlarında nohut Islahı için seleksiyon seleksiyon kriterlerinin tespiti. Türkiye 3.Tarla bitkileri Kongresi. Çayır-Mera Yem bitkilerive Yemeklik Tane Baklagiller. III:324-329, Adana.

Avelar, RIS., Da Costa, CA., Da Silva Brandao Junior, D., Paraiso, H.A., Nascimento, W.M. 2018. Production and Quality of Chickpea Seeds in Differnt Sowing and Harvest Periods. Journal of Seed Science, 40(2): 146-155.

Bakoğlu, A. 2011. Bingöl ekolojik koşullarında bazı nohut (Cicer arietinumL.) hat ve çeşitlerinde verimi ve bazı tarımsal özelliklerin belirlenmesi. Bingöl Üni. Fen Bilimleri Dergisi. 1(2): 1-6.

Bakoğlu, A., Ayçiçek, M. 2005. Bingöl ekolojik koşullarında Bazı nohut (Cicer arietinum L) çeşitlerinin verim ve Verim Öğeleri üzerine bir araştırma. Fırat Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 17(1): 107-113.

Beysarı, V. 2012. Bazı nohut (Cicer arietinumL.) çeşitlerinin Bingöl koşullarındaki verim ve adatasyon yeteneklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Bingöl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla bitkileri Ana Bilim Dalı, Bingöl.

Ceyhan, E., Kahraman, A., Ateş, M.K., Topak, R., Şimşek, D., Avcı, M.A., Önder, M., Dalgıç, 2013. Konya Koşullarında Nohut (Cicer arietinum L.) genotiplerinin tane verim ve verim unsurlarının belirlenmesi Türkiye X Tarla Bitkileri Kongresi 1:789-796.

Ceyhan, E., Önder, M., Harmankaya, M., Hamurcu, M., Gezgin, S. 2007. Response of chickpea cultivars to application of boron in boron deficient calcareous soils . Communications in soil Science and Plant Analysis. 38: 2381-2399.

Chen, W., Coyne, C.J., Peever, T.L., Muehlbauer, F.J. 2004. Characterization of chickpea differentials for pathogenicity assay of Ascochyta blight and identification of chickpea accessions resistant to Didymellarabiei. Plant pathology, 53: 759-769.

Doğan, Ş., Doğan, Y., Kendal, Y. 2018. Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) genotiplerinin Mardin koşullarındaki verim ve adaptasyon yeteneklerinin belirlenmesi. Anadolu Multidisiplenler Çalışmalar Kongresi.

Elis, S., Ipekesen, S., Basdemir, F., Tune, M., Biçer, B.T. 2020. Effect of Differnt Fertilizer Forms on Yield and Yield Components of Chickpea Varieties. International Journal of Agriculture, Environment, Food Science, 4(2): 209-215.

Eylem, T.K. 2017. Türkiye Yemeklik Tane baklagiller genetik kaynakları, Anadolu Journal of AARI 27(1): 56-70.

Mart, D., Yücel, D., Türkeri, M. 2015. Çukurova Bölgesinde Nohut (Cicer arietinum L.) Genotiplerinin Kışlık Ekim Zamanında Verim Ve Morfolojik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. 11.Tarla Bitkileri Kongresi, 19-23Eylül 2015, Çanakkale.

Purushothaman, R., Upadhyaya, H. D., Gaur, P.M., Gowda, C.L.L., Krishnamurthy, L. 2014. Kabuli and desi chickpeas differ in their reuirement för reproductive duration. Field Crops Research, 163: 24-31.

Reddy, M.V., Sing, K.B. 1984. Evalution of a world collection of chickpea germplasm accessions for resistance to Ascochyta blight. Plant Disease, 65: 586-587.

Şanlı, A. 2007. Tohum muameleleri ile farklı ekim zamanlarının nohudun (Cicer arietinum L) verim ve verim unsurlarına etkileri. SDÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Ana Bilimdalı Yüksek Lisans Tezi, Isparta, 70.

Topalak, C., Ceyhan, E. 2015. Nohutta farklı ekim zamanlarının tane verimi ve bazı tarımsal özellikler üzerine etkileri. Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi, 2(2): 130-139.

Üstün, A., Gülümser, A. 1994. Karadeniz Bölgesinde Nohuta Uygun Ekim Zamanının Belirlenmesi Çalışmaları. Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi, Diyarbakır, 110-120.

Yücel, D. 2020. Genotypic and Phenotypic Variability for Yield and its Components in normal and Late Sown Chickpea (Cicer arietinum L) Legume Research, 43:18-24.

Yayınlanmış

2022-08-09

Nasıl Atıf Yapılır

MART, D., & ÖKTEM, A. G. (2022). Evaluation of Agricultural Characteristics of Some Winter Chickpea (Cicer arietinum L.) Varieties in Different Ecological Conditions. MAS Uygulamalı Bilimler Dergisi, 7(3), 788–795. https://doi.org/10.5281/zenodo.6976062

Sayı

Bölüm

Makaleler