Potentials for Hybridization and Agronomic Traits in Maize (Zea mays L.) Pure Lines Grown in a Greenhouse
Abstract views: 200 / PDF downloads: 202
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7287887Keywords:
Maize, Pure lines, In vivo, Haploidi, Greenhouse, CrossingAbstract
In recent years, the technique for creating in-vivo haploid maize plant production has resulted in the development of inducer lines, which decrease the breeding period by 6-7 years. Following the chromosome doubling technique, the breeding period will be shortened as much as possible by performing procedures in a greenhouse such as selfing seeds for multiplication, test hybridization, and pure line hybridization. The purpose of this research was to learn more about the agronomic capabilities and hybridization potential of pure lines grown in greenhouses. The material for the study included a total of eight pure lines, four of which were created from local varieties using the in-vivo haploid approach, and four lines that were considered to be standard. In order to reveal the performances of pure lines, plant height, stem diameter, first ear height, ear diameter, ear length, ear spacing, single ear weight, cob diameter and plant dry weight were investigated. Significant differences were detected between the lines in all other features except the ear spacing and single ear weight. In the crosses between the lines, an average of 60 seeds per hybrid was obtained, and sufficient number of seeds was reached for field tests. In terms of agronomic performance and hybrid seed yield, the DZM-25 local pure line surpassed conventional lines. Growing pure lines and getting hybrid seeds in a greenhouse during the winter showed that this method can help shorten the breeding period.
References
Albayrak, Ö. 2013. Diyarbakır koşullarına uygun şeker mısır (Zea mays L. saccharata sturt.) çeşitlerinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi) Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır.
Albayrak, Ö. 2019. Bazı yerel mısır popülasyonlarının kurağa tepkilerinin belirlenmesi. (Doktora Tezi) Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır.
Atakul, Ş. 2011. Diyarbakır koşullarında farklı ekim zamanlarının beş şeker mısırı (Zea mays L. saccharata sturt.) çeşidinde taze koçan ve tane verimi ile bazı tarımsal özelliklere etkisi. (Yüksek Lisans Tezi) Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
Babaoğlu, M. 2003. Farklı kökenli mısır (Zea mays L.) genotiplerinin çeşitli agronomik ve kalite karakterleri bakımından karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi) Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
Bayhan, M., Özkan, R., Albayrak, Ö., Yıldırım, M., Akıncı, C. 2021. İn vivo double haploid tekniği ile yerel çeşitlerden elde edilen haploid bitkilerin saf hat olarak kullanılabilirliğinin belirlenmesi. KSÜ Tarım ve Doğa Derg., 24(5): 1029-1036.
Begum, S., Amiruzzaman, M., Matin, Q.I., Alam, SS., Rohman, MM. 2016. Estimation of combining ability of baby corn (Zea mays L.) for cob and fodder yield using line × tester design. J. of Bio. and Nat. 6(4): 181-188.
Büyükerdem, N.İ. 2005. Farklı çinko içerikli gübre uygulamalarının şeker mısırın (Zea mays L. saccharata sturt.) verim ve agronomik özelliklerine etkileri. (Yüksek Lisans Tezi) Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Can, M., Akman, Z. 2014. Uşak ekolojik şartlarında farklı azot dozlarının şeker mısırın (Zea mays L. saccharata sturt.) verim ve kalite özelliklerine etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 9(2): 93-101.
Cömertpay, G. 2008. Yerel mısır populasyonlarının morfolojik ve dna moleküler işaretleyicilerinden SSR tekniği ile karakterizasyonu (Doktora Tezi) Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
Çarpıcı, E.B., Çelik, N. 2010. Farklı bitki sıklıkları ve azot dozlarının silajlık mısırın stoma özellikleri üzerine etkileri. Uludağ Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 25(1): 79-86.
Elezi, F., Hajkola, K., Ibraliu, A. 2013. Morphological characterization of some maize landraces. Albanian J. Agric. Sci., 12(3): 449-453.
Elmalı, H., Soylu, S. 2008. Melez atdişi mısırda farklı taban gübresi çeşitlerinin tane verimi, verim unsurları ve kalite üzerine etkileri. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 22(44): 104-112.
Erdal, Ş. 2014. Kendilenmiş mısır (Zea mays L.) hatlarının kuraklık stresine tolerans düzeylerinin belirlenmesi ve moleküler karakterizasyonu. (Doktora Tezi) Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Farnia, A., Mansouri, M. 2015. Study on morphological characteristics of maize (Zea mays L.) cultivars under different plant densities. Indian Journal of Natural Sciences, 5(30): 8391 8397.
Garcia, A.G., Guerra, L.C., Hoogenboom, G. 2009. Impact of planting date and hybrid on early growth of sweet corn. Agronomy Journal, 101: 193-200.
IGC, 2021. Uluslararası Tahıl Konseyi (IGC), https://l24.im/kH5oMe, (Erişim tarihi: 06.07.2022).
Kapoor, R., Batra, C. 2015. Genetic variability and association studies in maize (Zea mays L.) for green fodder yield and quality traits. Electronic Journal of Plant Breeding, 6(1): 233-240.
Kara, B. ve Akman, Z. 2002. Şeker mısırında (Zea mays L. saccharata sturt.) koltuk ve uç alma ile yaprak sıyırmanın verim ve koçan özelliklerine etkisi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2): 9-18.
Kırnak, H., Gençoğlan, C., Değirmenci, V. 2003. Harran ovası koşullarında kısıntılı sulamanın II. ürün mısır verimine ve bitki gelişimine etkisi. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg., 34(2): 117-123.
Kırtok, Y. 1998. Mısır üretimi ve kullanımı. Kocaoluk Basım ve Yayınevi, İstanbul.
Kizilgeci, F., Yildirim, M., Albayrak, O., Bicer, B.T., Hossain, A., EL Sabagh, A., Akinci, C. 2018. Evaluation of Turkish maize landraces through observing their yield and agro-morphological traits for genetic improvement of new maize cultivars. Acta fytotechnica et zootechnica. 21(2): 31-43.
Kula, N., Karadoğan, T. 2017. Örtü altı koşullarında yetiştirilen şeker mısırı (Zea mays L. saccharata sturt.) çeşitlerinde uygun dikim zamanlarının belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 12(1): 39-48.
Kün, E. 1994. Tahıllar II (Sıcak İklim Tahılları). Ankara Üniv. Zir. Fak. Yayınları, Ankara.
Lucchin, M., Barcaccia, G., Parrini, P. 2003. Characterization of a flint maize (Zea mays L. convar. mays) Italian landrace: I. Morpho-phenological and agronomic traits. Genetic Resources and Crop Evolution, 50: 315-327.
Nielsen, R.L. 2002. Post-maturity grain drydown in the field. Agronomy Depart. Purdue Univ., Indian.
Öktem, A., Öktem, A.G. 2006. Bazı şeker mısır (Zea mays L. saccharata sturt.) genotiplerinin Harran ovası koşullarında verim karakteristiklerinin belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(1): 33-46.
Öner, F. 2011. Karadeniz bölgesindeki yerel mısır (Zea mays L.) genotiplerinin agronomik ve teknolojik özelliklerinin belirlenmesi. (Doktora Tezi) Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
Öz, A., Kapar, H. 2005. Samsun koşullarında geliştirilen bazı tek melez mısır çeşitleri üzerine araştırmalar. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(2): 229-23.
Öz, A., Özata, E., Kapar, H. 2013. Hibrit mısır (Zea mays L. indentata sturt) çeşidi ıslahı üzerine bir araştırma. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 6(2): 19-23.
Özata, E., Geçit, HH., Öz, A. 2013. Atdişi hibrit mısır adaylarının ana ürün koşullarında performanslarının belirlenmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(1): 91-98.
Pekbağrıyanık, A., Tosun, M., İştipliler, D., Aykut Tonk, F. 2020. Şeker mısır ile at dişi mısır kendilenmiş hatları arasındaki melezlerin bazı agronomik performanslarının belirlenmesi. Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2): 143-150.
Sarı, O. 2009. Bazı melez mısır çeşitlerinin Manisa koşullarında ikinci ürün ekimindeki verim ve verim öğelerinin saptanması. (Yüksek Lisans Tezi) Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
Selvaraj, C.I., Nagarajan, P. 2011. Interrelationship and path coefficient studies for qualitative traits, grain yield and other yield attributes among maize (Zea mays L.). International Journal of Plant Breeding and Genetics, 5(3): 209-223.
Shull, GH. 1909. The composition of a field of maize. Rep Am Breeders’ Assoc 4:296–301
Tekkanat, A., Soylu, S. 2005. Cin mısırı çeşitlerinin tane verimi ve önemli kalite özelliklerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 19(37): 51-60.
Tezel, M. 2017. Mısırda (Zea mays L.) verim ve verim unsurları için kalıtım parametrelerinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi) Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Topal, B. 2016. Mısırda (Zea mays L. indentata sturt.) koçan yaprağı klorofil miktarı ile tane verimi ve verim ögeleri arasındaki ilişkilerin path analizi ile saptanması. (Yüksek Lisans Tezi) Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
Turgut, İ. 2003. Mısırda (Zea mays L. indentata sturt.) line x tester analiz yöntemiyle uyum yeteneği etkilerinin ve heterosisin belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(2): 33-46.
Turgut, İ., Duman, A. 2004. Atdişi mısırda (Zea mays L. indentata sturt.) kombinasyon kabiliyeti etkileri ve heterosisin belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(2): 189-197.
TÜİK, 2020. Türkiye İstatistik Kurumu Bitkisel Üretim İstatistikleri (TÜİK), https://l24.im/pMHWlN, (Erişim tarihi: 12.07.2022).
TÜİK, 2021. Türkiye İstatistik Kurumu Bitkisel Üretim İstatistikleri (TÜİK), https://l24.im/pMHW lN, (Erişim tarihi: 06.07.2022).
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 MAS Journal of Applied Sciences
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.