Determination of Some Characteristics of Eding Pea (Pisum sativum L.) Genotypes
Abstract views: 306
/ 
PDF downloads: 256
DOI:
https://doi.org/10.52520/masjaps.v7i2id202Keywords:
Pea, genetic resources, principal component analysis, cluster analysisAbstract
Morphological characterization studies were carried out at the Eastern Mediterranean Agricultural Research Institute location by obtaining 70 pea population materials from the pea (Pisum sativum L.) populations collected from different regions of Turkey, which were preserved in the Aegean Agricultural Research Institute national gene bank. Morphological characterization studies were carried out according to the identification list published by IPGRI for peas and the UPOV feature document of this species. The characteristics of the pea plant and its seed were examined and the differences between these examined characteristics were determined and revealed. As a result of the morphological characterization, the plant height was 32-135 cm in pea genotypes, first pod height 17-85 cm, the number of main branches is 1-4 and the number of pods per plant is 1-26, the number of grains per plant is 2-118, The grain weight of the plant varied between 1-83 g. With this study, it was concluded that the pea populations had promising genotypes especially in terms of breeding studies and that selection studies should be continued in genotypes.
References
Açıkgöz, N., Sabanci, C.O., Cinsoy, A.S. 1998. Ecogeography and distribution of wild legumes in Turkey. In International Symposium on in situ Conservation of Plant Genetic Diversity, Antalya (Turkey), 1997. Central Field Crops Research Institute.
Anonim, 2021. FAO. https:// www. fao. org/ faostat/
Anonim, 2003. Broad bean (Vicia faba L. var. major Harz) guidelines for the conduct of tests for distinctness, uniformity and stability. Available at http://www.upov.int/edocs/tgdocs /en/tg206.pdf.
Anonim, 1993. Descriptors for chickpea (Cicer arietinum L.). International Board for Plant Genetic Resources, Rome, Italy, 31. Available at http://www.bioversityinternational.org/e-library/publications/detail /descriptors-for-chickpea-cicer-arietinum-l/.
Bozoğlu, H., Sözen, Ö. 2007. Some agronomic properties of the local population of common bean (Phaseolus vulgaris L.) of Artvin province. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 31: 327-334.
Ceyhan, E., Önder, M., Kahraman, A. 2009. Fasulye genotiplerinin bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 23(49): 67- 73.
Cinsoy, A. S., Açıkgöz, N., Yaman M., ve Kıtıkı, A. 1997-1. Ege bölgesinden toplanan nohut genetik kaynakları materyalinin karekterizasyonu: I. Kantitatif karakterler. Ege tarımsal araştırma enstitüsü dergisi. Cilt 7, Sayı 1, Sayfa 43-59. İzmir.
Cinsoy, A.S., Açıkgöz, N., Yaman M., Kıtıkı, A. 1997-2. Ege bölgesinden toplanan nohut genetik kaynakları materyalinin karekterizasyonu: II. Kalitatif karakterler. Ege tarımsal araştırma enstitüsü dergisi, 7(2): 1-14.
Clifford, H.T., W. Stephenson. 1975. An introduction to Numerical Classification. Academic Press. New York DOI: https://doi.org/10.1016/B978-0-12-176750-1.50013-0
Ferranti, P. 2016. Food Sustainability, Security, and Effects of Global Change. DOI: https://doi.org/10.1016/B978-0-08-100596-5.03332-1
Mart, D., Cansaran, E., Karaköy, T., Şimşek, M., 2003. Çukurova bölgesinden toplanan yerel nohut (Cicer arietinum L) populasyonlarının bazı önemli agronomik ve morfolojik özelliklerinin belirlenmesi. Seleksiyonu ve Kantitatif Karakterlerin Karekterizasyonu, Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi 13-17 Ekim 2003, Diyarbakır
Mart, D., Cansaran, E., Karaköy, T., Şimşek, M. 2007. Çukurova ve Orta Anadolu bölgesinden toplanan yerel nohut (Cicer arietinum L) populasyonlarının bazı önemli agronomik ve morfolojik özelliklerinin belirlenmesi. Seleksiyonu ve Kalitatif Karekterlerinin Karakterizasyonu . Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 16 (1-2): 61-72 .
Osorio, E.E., Davis, A.R., Bueckert, R.A. 2022. High temperatures disturb ovule development in field pea (Pisum sativum). Botany, 100(1): 47-61. DOI: https://doi.org/10.1139/cjb-2021-0078
Seydoşoğlu, S. 2013. Diyarbakır ekolojik koşullarında bazı yem bezelyesi (Pisum sativum L.) genotiplerinin verim ve verim unsurları. Türk Doğa ve Fen Dergisi, 2(2): 21-27. DOI: https://doi.org/10.19159/tutad.57594
Seydoşoğlu, S. 2019. Farklı oranlarda karıştırılan yem bezelyesi (Pisum sativum L.) ve arpa (Hordeum vulgare L.) hâsıllarının silaj ve yem kalitesine etkisi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 56(3): 297-302. DOI: https://doi.org/10.20289/zfdergi.485698
Seydoşoğlu, S., Gelir, G., Ayana-Çam, B. 2020. Yem bezelyesi ve tritikale karışımlarında karışım oranları ile biçim dönemlerinin ot verimine etkileri. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(1): 9-13. DOI: https://doi.org/10.25308/aduziraat.606925
Singh, N., Sandhu, S.K., Kaur, M. 2003. Characterization of Starches Seperated from Indian Chickpea (Cicer arietinum L.) Cultivars., 63: (441-449). DOI: https://doi.org/10.1016/j.jfoodeng.2003.09.003
Sneath, P.H.A., Sokal, R.R. 1973. Numerical taxonomy. the principles and practice of numerical classification. Freeman, San Fransisco.
Şehirali, S. 1988. Yemeklik Tane Baklagiller. Ank. Ün. Zir. Fak.yayınları:1089, Ankara, 435 s.
Sözen, Ö., Yağmur, M., Karadavut, U.H. Sağlam, D., Bardak, A., Kan, M., Kan, A. 2019. Orta kızılırmak vadisinden toplanan beyaz taneli yerel kuru fasulye genotiplerinin morfolojik varyabilitesinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Türk Tarım Ve Doğa Bilimleri Dergisi 6(2): 314-323-2019. DOI: https://doi.org/10.30910/turkjans.557127
Tan, A. 1983. Sayısal Taksonomik Yöntemlerle Varyasyonun Saptanması. EBZAE, 30. Menemen.
Tan, A. 2009. Türkiye geçit bölgesi genetik çeşitliliğinin ın situ (Çitçi Şartlarında) muhafazası olanakları. Anadolu, J. of AARI 19 (1): 1–12.
Tan, A. 2010. Türkiye gıda ve tarım bitki genetik kaynaklarının durumu. gıda ve tarım için bitki kaynaklarının muhafazası ve sürdürülebilir kullanımına ilişkin Türkiye İkinci Ülke Raporu Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Menemen, İzmir.
Thavarajah, D., Lawrence, T.J., Powers, S. E., Kay, J., Thavarajah, P., Shipe, E., Boyles, R. 2022. Organic dry pea (Pisum sativum L.) biofortification for better human health. PloS one, 17(1): e0261109. DOI: https://doi.org/10.1371/journal.pone.0261109
Tuğay Karagül, E. 2017. Türkiye Yemeklik Tane Baklagil Genetik Kaynakları. Anadolu Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi, 27(1): 56-70 .
Upadhyaya, H.D., S.L. Dwivedi, M. Ambrose, N. Ellis, J. Berger, P. Smýkal, D.G. Duc, Debouck, D. Dumet, A. Flavell, S. K. Sharma, N. Mallikarjuna, and C.L.L. Gowda. 2011. Legume genetic resources: management, diversity assessment, and utilization in crop improvement. Euphytica 180 (1): 27-47. DOI: https://doi.org/10.1007/s10681-011-0449-3
Ülker, M., Ceyhan, E. 2008. Orta anadolu şartlarında yetiştirilen fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. S.Ü. Zir. Fak. Dergisi, 22(46): 83-96.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 The copyright of the published article belongs to its author.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
The journal is licensed under a 