Investigation of the Effect of Different Plant Densıty on Quality in Gap Penbesi Forage Pea (Pisum arvense L.) Cultivar Grown as Winter Intermediate Crop
Abstract views: 192
/ 
PDF downloads: 193
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7492963Keywords:
GAP Pembesi, Field pea, crude protein, ADF, NDF, relative feed valueAbstract
This research; Hay yield (kg da-1), crude protein ratio in hay (%), ADF and NDF ratios in hay It was carried out to determine the relative feed value with (%). The experiment was created in the research area of the Faculty of Agriculture, Field Crops Department in Harran University Osmanbey campus, according to a randomized block design, at a density of 5 plants (10-15-20-25-30) cm and with 4 replications. In the study, hay yield was 34.88-49.30 kg da-1, crude protein ratio was 28.38-32.41%, ADF ratio in hay was 21.47-25.24%, NDF ratio in hay was 34.27-39.03% and relative feed value varied between 165.78-194.47. According to the results of the analysis, it was concluded that the best quality 30x15 cm plant density application in the GAP Pembesi forage pea variety grown as a winter intermediate product.
References
Açıkgöz, E. 2001. Yem Bitkileri. III. Baskı, Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı, Yay. No: 182, s.584, Bursa-Türkiye.
Açıkgöz, E., Uzun, A., Bilgili U., Sincik, M. 2001. Bezelye (Pisum sativum L.) çeşitleri arasında yapılan melezlemelerle geliştirilen hatların verim ve bazı kalite özellikleri. Türkiye IV. Tarla Bitkileri Kongresi, 17-21 Eylül, Tekirdağ, Türkiye.
Ağırbaş, N.C., Sapmaz, K., Koç, A. 2017. Eskişehir ilinde yem bitkileri ekiliş alanı ve üretim miktarı üzerine tarımsal desteklemelerin etkisi. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 48: 65-72.
Alhumedi, M. 2021. Kahramanmaraş şartlarında yem bezelyesinin (Pisum sativum L.) yulaf (Avena fatua L.) ile karışım oranlarının ot verimi ve kalitesi üzerine etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bingöl.
Ankom Technology Corporation. 1997. Operator’s manual. Ankom 200/220 Fiber Analyzer. Ankom Thec. Corp.
AOAC. 1995. Association of analytical chemists official methods of analysis. 16th ed. Washington: Aoac Internetional
Ateş, E., Tekeli, A.S. 2017. Farklı taban gübresi uygulamalarının yem bezelyesi (Pisum arvense L.)’nin ot verimi ve kalitesine etkisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Doğa Bilimleri Dergisi, 20(özel sayı): 13-16.
Avcıoğlu, R., Açıkgöz, E., Hikmet, S., Tan, A. 2000. Yem Bitkileri Üretimi. TMMOB Ziraat Mühendisliği Odası, Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi, 17-21 Ocak, Ankara, Türkiye.
Ball, D.M., Hovelend, C.S., Lacefield, G.D. 1996. Forage quality in Southern Forages. Potash & Phosphate Institute, Norcross, Georgia, p:124-132.
Başbağ, M., Aydın, A., Çaçan, E., Sayar, M.S. 2015. Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yer alan bazı baklagil yem bitkilerinin kalite değerleri. 11. Tarla Bitkileri Kongresi, 7-10 Eylül 2015, Çanakkale, Türkiye.
Bozkurt, A. 2018. Bingöl ekolojik koşullarında bazı yem bezelyesi (Pisum arvense L.) genotiplerinin verim ve tarımsal özeliklerinin belirlenmesi üzerinde bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Bingöl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bingöl.
Çaçan, E., Kaplan, M., Kökten, K., Tutar, H. 2018. Evaluation of some forage pea (Pisum sativum ssp. arvense L.) lines and cultivars in terms of seed yield and straw quality. Iğdır Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitü Dergisi, 8(2): 275-284.
Çeçen, S., Öten, M., Erdurmuş, C. 2005. Batı Akdeniz sahil kuşağında bazı tek yıllık baklagil yem bitkilerinin ikinci ürün olarak değerlendirilmesi, Akdeniz Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(3): 331-336.
Çil, A.N., Yücel, C., Açıkgöz, E. 2007. Harran Ovası koşullarında bazı yem bezelye (Pisum sativum L.) hatlarının verim ve verim Özellikleri, Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran, Erzurum, Türkiye.
Çınar, Ç. 2017. Farklı sıra aralıklarının bazı yem bezelyesi çeşitlerinin verim ve kalitesi üzerine etkileri. Doktora Tezi, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
Galal Hindi, L.H., Abdalla, M.M, F., Metwally. A.A. 1980. Soybean and Corn Yields Under Different İntercropping Patterns. World Soybean Research Conference II: Abstracts (F.T. CORBIN, Editör.) Boulder, Colorado, Westviev Pres. 6.
Henning, J.C., Lacefield, G.D., Amaral-philips, D. 2000. Interpreting forage quality reports. Cooperative Extension Service. ID-101.
İleri, O., Erkovan, Ş., Erkovan, H.İ., Koç, A. 2020. İç Anadolu’da İkinci Ürün Döneminde Yem Bezelyesi ve Bazı Tahıl Karışımlarının Farklı Ekim Sıklığında Yaş Ot Verimi ve Bazı Özellikleri. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 6(3): 538-545.
Kacar, B., İnal, A. 2008. Bitki Analizleri. Nobel Yayın No: 1241, Nobel Yayın Dağıtım Ltd. Şti., 892 s. Ankara, Türkiye.
Kadıoğlu, S., Kara, A., Küçük, N. 2006. Erzurum’da yem bitkilerinin üretim sistemi içerisindeki ekonomik rekabet gücünün belirlenmesi. Proje No: TAGEM/TA/03/04/01/008, (Sonuç Raporu).
Kadıoğlu, S. 2011. Fosforlu gübre ve bakteri uygulamalarının farklı yem bezelyesi çeşitlerinin tarımsal ve morfolojik özelliklerine etkileri. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Kadıoğlu, S., Tan, M. 2018. Erzurum şartlarında farklı tarihlerde kışlık ekilen yem bezelyesi çeşitlerinin verim ve bazı özellikleri. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 27(1): 25-32.
Karaköse, N. 2018. Bingöl ekolojik koşullarında bazı yem bezelyesi (Pisum arvense L.) genotiplerinin kışlık ekimde verim ve verim öğelerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Bingöl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bingöl.
Kaplan, M., Kökten, K., Arslan, M., Özdemir., S, Seydoşoğlu, S. 2014. Farklı yem bezelyesi (Pisum arvense) genotiplerinin tanelerinin yem içeriği yönünden karşılaştırılması. 5. Uluslararası tohumculuk kongresi, 19-23 Ekim, Diyarbakır, Türkiye.
Karayel, R., Bozoğlu, H. 2008. Türkiye’nin farklı bölgelerinden toplanan yerel bezelye populasyonunun bazı agronomik özellikleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 23(1): 32-38.
Keskin, B., Temel, S., Eren, B. 2021. Farklı zamanlarda ekilen bazı yem bezelyesi (Pisum sativum ssp. arvense L.) çeşitlerinin tohum ve kesinin besin değerleri. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 7(1): 96- 105.
Kılınç, H.V. 2017. Giresun ilinde yetişen yerel bezelye (Pisum sativum L.) tiplerinin morfolojik karakterizasyonunun belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ordu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Giresun.
Kırcı, K.K. 2012. Doğu Anadolu yem bezelyesi ekotipinde tohum miktarı ve sıra aralığının ot ve tohum verimine etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Koçer, A. 2011. Yem bezelyesi (Pisum sativum spp. arvense L.)’nin yulaf ve arpa ile karışımlarında ot verim ve kalitelerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Kolsarıcı, Ö., Geçi, H.H., Elçi, Ş. 1987. Tarla Bitkileri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın, 1008: 103-118.
Kutlu, H.R. 2008. Yem değerlendirme ve analiz yöntemleri. Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü Ders Notu, Adana.
Mgm., 2022. Şanlıurfa Meteoroloji Genel Müdürlüğü, 2021-2022 ve 2029-2021 uzun yıllar iklim verileri, Ankara.
Okant, M. 1992. Çukurova koşullarında mısır ve soyanın Birinci ve İkinci ürün olarak birlikte yetiştirilmesinin verim ve bazı tarımsal karakterlere etkisi üzerinde araştırmalar. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
Ömeroğlu, E. 2016. Isparta koşullarında bazı yem bezelyesi (Pisum arvense L.) çeşitlerinin ot ve tohum verimleri ile bazı verim öğelerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Isparta.
Özeroğlu, A. 2021. Aydın koşullarında farklı ekim ve hasat zamanlarının yem bezelyesi (Pisum sativum subsp. arvense L.)’nin ot verimi ve kalitesi üzerine etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Menderes Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
Özkaya, D. 2019. Farklı karışım oranları ve hasat dönemlerinin yem bezelyesi (Pisum sativum L.) + yulaf (Avena sativa L.) karışımlarında verim ve yem kalitesine etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Erzurum Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Özkaynak, İ. 1980. Yem bezelyesi (Pisum arvense L.) yerel çeşitleri üzerinde seleksiyon ıslah çalışmaları. Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Yem Bitkileri, Çayır ve Mera Kürsüsü, Ulucan Matbaası, Ankara.
Öztürk, M. 2009. Bazı kışlık yem bitkilerinde çinkolu gübrelemenin verim ve kalite üzerine etkileri. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
Rohweder, D.A., Barnes, R.F., Jorgensen, N. 1978. Proposed hay grading standards based on laboratory analyses for evaluating quality. Journal of Animal Science, 47(3): 747-759.
Sarıkaya, M.F. 2019. Eskişehir ovasında ekim zamanı ve bitki sıklığının yem bezelyesinin ot verimi üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Sayar, M.S. 2007. Diyarbakır ekolojik koşullarında bazı yem bezelyesi (Pisum arvense L.) hat ve çeşitlerinin verim ve verim öğelerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
Sayar, M.S., Anlarsal, A.E., Açıkgöz, E., Başbağ, M., Gül, İ. 2009. Diyarbakır koşullarında bazı yem bezelyesi (Pisum arvense L.) hatlarının verim ve verim unsurlarının belirlenmesi, Türkiye VIII. Tarla Bitkileri Kongresi, 19-22 Ekim, Hatay, Türkiye
Seydoşoğlu, S. 2013. Diyarbakır ekolojik koşullarında bazı yem bezelyesi (Pisum sativum L.) genotiplerinin verim ve verim unsurları. Türk Doğa ve Fen Dergisi, 2(2): 21-27.
Şahin, B. 2021. İmazamox tolerant mercimek genotiplerinin bazı çeşitlerle tarımsal özellikleri bakımından karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Harran Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Şanlıurfa.
Tan, M., Koç, A., Gül, Z., Elkoca, E., Gül, İ. 2013. Determination of dry matter yield and yield components of local forage pea (Pisum sativum ssp arvense L.) Ecotypes. Tarım Bilimleri Dergisi, 19(4): 289-296.
Tansı, V. 1987. Çukuroava bölgesinde mısır ve soyanın ikinci ürün olarak değişik ekim sistemlerinde birlikte yetiştirilmesinin temel ve hasıl yem verimine etkisi üzerinde araştırmalar. (Basılmamış Doktora Tezi), Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
Tekeli, A.S., Ateş, E. 2003. Yield and its components in field pea (Pisum arvense L.) lines. Journal of Central European Agriculture, 4 (4): 312-318.
Temel, S., Keskin, B., Tosun, R., Çakmakçı, S. 2021. Yazlık olarak ekilen yem bezelyesi çeşitlerinde ot verim ve kalite performanslarının belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 8(2): 411-419.
Temel, S., Yazıcı, E. 2021. Ağrı-Eleşkirt koşullarında yazlık olarak farklı zamanlarda ekilen yem bezelyesi çeşitlerinin ot verimi ve bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 7(2): 306-314.
Timurağaoğlu, K.A., Genç, A., Altınok, S. 2004. Ankara koşullarında yem bezelyesi hatlarında yem ve tane verimleri, Tarım Bilimleri Dergisi, 10(4): 457-461.
Tüik. 2021. www.tuik.gov.tr. (Erişim tarihi: 15 Eylül 2021).
Tremblay, M. 1998. A tool fordetermining alfalfa quality. Saskatc hewan Agriculture and Food. Saskatchewan.
Uzun, A., Gün, H., Açıkgöz, E. 2012. Farklı gelişme dönemlerinde biçilen bazı yem bezelyesi çeşitlerinin ot, tohum ve ham protein verimlerinin belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 26(1): 27-38.
Van Soest, P.J., Robertson, J.B., Lewis, B.A. 1991. Methods for dieatary fiber, neutral detergent fiber and nonstarch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science, 74: 3583-3597.
Yörük, V. 2015. Sivas ekolojik koşullarında bazı yem bezelyesi genotiplerinin agro morfolojik özellikleri ve külleme hastalığına (Erysiphe polygoni) karşı reaksiyonları. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
Yücel, C., Sayar, M.S., Yücel, H. 2012. Diyarbakır koşullarında yaygın fiğ (Vicia sativa L.) genotiplerinin ot kalitesi ile ilgili bazı özelliklerin saptanması. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 16(2): 45-54.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 The copyright of the published article belongs to its author.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
The journal is licensed under a 